Tam czas stoi w miejscu
tam kolory lśnią jak tęcza.
Tam słychać trzepot motyli
i opuszczających nas ptaków.
Tam sny unoszą się w powietrzu,
na drzewach czerwone korale.
Słychać szum potoku
i śpiew słowika niesiony echem.
Wieczorem słońce podaje dłoń
na pożegnanie,
kwiaty zamykają domy na noc,
do następnego jutra.
Katarzyna Kral, klasa VI
wtorek, 2 marca 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz